سخنان نيچه-سری دوازدهم
سخنان نيچه-سری دوازدهم
نمي توان از همساز بودن با طبيعت، يك اصل اخلاقي براي خود ساخت؛ بايد بر فريب حواس خود پيروز شويم.
علم، جهان را توضيح نمي دهد، بلكه تفسير مي كند و در حقيقت، معنايي براي وجود نبايد در نظر گرفت.
ذهن و انديشه مسئول به خطا افتادن بشر است.
فيلسوف بايد از ايمان به زبان فراتر رود، زيرا مفاهيم در چارچوب زبان اسير مي شوند و نمي توان آنها را به طور كامل با زبان بيان كرد.
كسي كه جنگجو است، بايد همواره در حال جنگ باشد؛ چون در زمان صلح با خودش درگير خواهد شد.
كسي كه آرمان نداشته باشد، كمتر بي بند و بار است تا كسي كه راه رسيدن به آرمانش را نمي داند.
نسبت به فرد پايين تر از خود نفرت نداريم، بلكه از فرد برابر با خود يا بهتر از خود متنفريم.
هر اخلاق و دستور اخلاقي، طبيعت بردگي و حماقت را پرورش مي دهد؛ زيرا روح را با انضباط تحميلي خود خفه و نابود مي كند.
كساني كه مردم از آنها به صاحبان اخلاق ياد مي كنند، اگر ما اشتباهاتشان را ببينيم از ما به بدي ياد خواهند كرد؛ حتي اگر دوست ما باشند.
پاكي نفس، جدايي مي آورد.
ادامه مطلب